Suchergebnisse

Në fillim të shekullit të kaluar, përforcimi i politikës angleze, ne rivalibet me Francën, për depërtimin në Ballkan, na ka dhënë shënimet « udhëtàmit të Hobhauzit dhe të Martin-Likut. Duke përmendur shqipen në një shtojcë të veprës së vet Hobhauzil vëren se nuk ka dëgjuar që të jetë e shkruar, prandaj na jep të përkthyer gramatikën e F. da Leçes. Për këtë shkak leksikografisë i ka humbur fjalori i parë shqip-angiisht, qoftë edhe prej disa fjalësh të një krahine. Hobhauzi shkruan kështu në shtojcën (f. 1126) : «Kisha mbledhur me vështdrësd një fjalor të shqipes së folur nga fshatrat e Atikës dhe do ta kisha dhënë në këtë shtojcë, sikur mos të më kishte dalë përpara gramatika e da Leçes«·. Në shtojcë ka pak fjalë, disa shprehje, numërorët dhe pak vargje të përkthyera anglisht.

AbstractThe status of Albanian as a national standard has become a matter of serious debate. In 1972 Standard Albanian (SA) was adopted in public communications and in schools. But after the political changes in Albania in 1991–1992 the language question was reopened, calling into question the SA. The roots of the present-day debate are to be found in the dialectal division of Albanian, the historical establishment of a number of written varieties, and the standardization achieved during the years of the Communist regime. This article describes how Standard Albanian was established and the recent developments. For the future it poses the question: Will there be one Albanian national identity, or two Albanian national identities? The answer is that Albanians already have a good standard language, though with many problems, of course, and much work needs to be done for its enrichment and improvement, but Albanians have no need to create a new standard, or to undergo a glosso-ectomy.